Getuigenis van een carrièreswitch.

Doelbewust versus toevalstreffers

Na mijn doctoraat zat ik vastgeroest in het idee dat ik mijn specialisatie in wormpjes-in-landbouw moest verderzetten, wat eigenlijk het gevolg was van toeval: Ik had de verkeerde contactgegevens neergepend uit een ellenlange lijst met thesisonderwerpen, en dit deed me belanden in landbouwonderzoek in plaats van de biotechnologie.

Het grote toeval dat me doet afwijken van geijkte paden achtervolgt me al heel mijn leven. Per ongeluk beland ik ergens en dat blijkt dan plots super interessant te zijn – Het gevolg van een breed interessegebied. Echter, tijdens mijn doctoraat begon ik dit breed enthousiasme voor alles en nog wat te beschouwen als een hinderpaal om te komen tot specialisatie. Want specialisatie was de heilige graal in mijn omgeving. De logica achter het belang van specialisatie deed me geloven dat ik enkel in de landbouwsector terecht kon. Dat was namelijk mijn hoogste diploma en mijn andere studies waren een onsamenhangend allegaartje.

Dus zocht ik een job in deze sector in de hoop een thuis te vinden, maar daar slaagde ik niet echt in. Na weer een slechte match, dacht ik: fuck it (want ik vloek in het Engels). Het is niet logisch om altijd hetzelfde te blijven doen, enkel en alleen omdat je er al veel tijd aan hebt gespendeerd.

Zogenaamde zwakheden betekenen een meerwaarde elders

Maar wat is dan de volgende stap? Dat was voor mij een job coach. En na enkele gesprekken werd het duidelijk voor mij. Mijn breed interessegebied was net een pluspunt! Waar de meeste mensen gelimiteerd zijn door hun beperkte interesse, kon ik eigenlijk gewoon kiezen tussen vele sectoren. Dus eigenlijk had ik de luxe om te focussen op een werkomgeving waar ik het gelukkigst zou zijn.

Mijn volgende stap was mijn CV verspreiden, samen met een motivatiebrief. Daarin stond wie ik was, wat ik wou, wat mijn waarden waren en mijn persoonlijke doelstellingen. Dit met het idee dat er misschien wel bedrijven waren die mensen aanwerven op waarden en talenten in plaats van skills & competences (good luck with that, trouwens).

Wat zijn je kernwaarden, wat stuwt je voort?

Ik werd vrij snel opgepikt door QuaData. Geen idee wat ze deden! Zelfs na google en een eerste gesprek bleef het abstract, zelfs voor een ivoren-toren-mens als ik. Maar het voelde goed! Vlug genoeg ontdekte ik wat QuaData precies doet: problemen oplossen. Laat nu net zijn dat ik van problemen hou! “Never waste a good crisis” is wat ik heb geleerd van verschillende memes op het internet, al dan niet gelinkt met Game of Thrones.

In elk geval, ik heb me sinds mijn carrièreswitch altijd goed gevoeld. De afstemming van waarden en normen geeft een bodem waarin de vertrouwensrelatie tussen werknemer en werkgever groeit. Respect, diversiteit, persoonlijke groei en ontwikkeling, samenwerking en openheid: dat zijn mijn kernwaarden. Ze klinken behoorlijk vaag en universeel, maar je moet wel moeite doen om verder te gaan dan enkel deze welluidende termen. Hoe uit zich dit? Waar sta je écht voor? Een kleine hint? Benoem eerst de dingen die je echt niet wilt.

Toestemming om te groeien

Persoonlijke groei gaat uit van de veronderstelling dat er nog ruimte is om te groeien. En een eerste jaar in een nieuwe job houdt soms/vaak een spiegel voor en toont pijnlijk aan waar die ruimte te vinden is. Ik heb fouten gemaakt en je mag zelfs spreken van domweg falen op gezette tijden. Mijn ego werd wel wat gekneusd, maar dankzij de openheid en de kans om dit luidop te bespreken en te analyseren met mijn manager, zonder haar steun te verliezen, maakte dat ik beter werd in wat ik doe. Ik mocht namelijk falen! Daardoor groeide ik hard, wat ook doorsijpelde naar mijn persoonlijk leven. Hierdoor heb ik ook het gevoel dat mijn werkomgeving een goede invloed heeft op alle aspecten van mijn leven.

Ik groei nu nog steeds, omdat mijn bedrijf dit actief aanmoedigt. Dat is voor mij een teken van vertrouwen. Het is dus een goede match!

Nele Schouteden, Data Governance Consultant

Wil jij ook deel uitmaken van ons team? Laat ons dan kennismaken!

Key take-away: een carrièreswitch is best ok, hoor!*

*Eigenlijk, “veranderen” is wat onze soort zo succesvol maakt: wij zijn heus niet de sterkste, snelste of puntigste diersoort, maar we passen ons extreem goed aan. En hiermee doel ik niet op Darwin’s “seksuele-reproductie-zorgt-voor-genetische diversiteit”**, maar op ons geweldige brein***! We hebben de macht om continu bij te leren. Dus deuhh, ga maar voor die carrièreswitch, je brein ondersteunt het.

**De mens aborteert elke foetus die niet de exacte mens-blauwdruk volgt, FYI.

***En epigenetica, maar dat is voor een andere keer.